Pakiet trzech książek:

Zachmurzenie umiarkowane  Barbara Kosmowska 

W sylwestrowy wieczór emerytowany weterynarz, Karol Polny, po angielsku wychodzi z domu, zostawiając w nim ukochane drzewka bonsai, nową sofę, stare wędki, a przede wszystkim Różę, swoją wieloletnią żonę, redaktorkę kiepskich romansów.

Co kryje się za decyzją męża, który zamienia słoneczne mieszkanie na stary domek w ogródkach działkowych? I czy Róża kiedykolwiek zaakceptuje fakt, że została rzucona… dla nikogo?

Wspólne życie z narastającymi pretensjami, niezrozumieniem i obcością w końcu przynosi krach na małżeńskiej giełdzie. Czy uda się zniwelować skutki uczuciowej zapaści?
Niebanalna historia rozpisana na kilka głosów. Każdy ma przecież swoje racje. A może czas na wspólne wnioski? Zachmurzenie umiarkowane to jeszcze nie dramat, zawsze może się rozpogodzić. Wszystko zależy od wewnętrznej pogody ducha.

Oddam żonę w dobre ręce Anna Onichimowska 

Krewni z bliska i z daleka zmierzają na obchody dziewięćdziesiątych drugich urodzin sióstr bliźniaczek Anny i Simony. Pierwszych, na które zostali zaproszeni po ponad pół wieku. Nieoczekiwane sploty zdarzeń, okraszone dużą dawką humoru i oświetlone słońcem Toskanii.

Książka dla tych, którzy są przekonani o tym, że metryka nie ma znaczenia, jeśli ma się apetyt na życie, a pesel jest często kłopotliwym stygmatem.

Hamak ze stanika  Barbara Stenka 

Przyznam się – oddałam głos moim Czytelnikom.
Każda taka młoda osoba to skarbnica spostrzeżeń, refleksji, przygód, wyobrażeń i wskazówek.
Żebyśmy tylko my, dorośli, zechcieli zatrzymać się: posłuchać, pomyśleć, uśmiać się czy otrzeć łzę… Żebyśmy lepiej rozumieli. Pocieszyli. Potrafili poprowadzić, nie ograniczając wielkiej potrzeby wolności i tworzenia. Żebyśmy chcieli pomóc i podać rękę mniejszemu, słabszemu, zależnemu od nas. Te wypowiedzi – to nasze lustro; bez trudu odnajdziemy w nim odbicie naszych dorosłych czynów, słów, myśli i zamiarów.

Rozmowy z dziećmi w gabinecie terapeutycznym i grupach, które prowadzę, utwierdzają mnie w przekonaniu, że dzieci bardzo potrzebują naszego zainteresowania. Tak jak wielu dorosłych pragną być wysłuchane, nie oceniane. Chciałyby nie czuć się tak samotne i bezradne wobec trudności, jakie niesie los.
Jedno dziecko marzy o morskiej desce klozetowej, inne chciałoby opłynąć na jachcie świat i zabrać w ten rejs przyjaciół. Różnimy się marzeniami, ale nie potrzebą miłości, bezpieczeństwa i samorealizacji.
Polecam tę lekturę wszystkim, którzy chcą lepiej zrozumieć dzieci i odnaleźć dziecko w sobie. Jak również młodym czytelnikom, aby zobaczyli, że czasem myślą i czują podobnie.

Justyna Święcicka
Psycholog